Księga Estery , księga Biblii Hebrajskiej i chrześcijańskiego Starego Testamentu . Należy do trzeciej części kanonu judaistycznego, znanej jako Ketuvim lub Pisma. W żydowskiej Biblii Estera podąża za Księgą Koheleta i Lamentacjami i jest czytana w święto Purim, które upamiętnia ratowanie Żydów przed spiskami Hamana. Księga Estery jest jednym z Megillot, pięciu zwojów czytanych w określone żydowskie święta religijne. w protestant kanon, Estera pojawia się między Nehemiaszem a Hiobem. w rzymskokatolicki kanon Estera pojawia się między Judytą a Hiobem i zawiera sześć rozdziałów, które są brane pod uwagę apokryficzny w tradycji żydowskiej i protestanckiej.
rośliny żyjące w tajdze
Aert de Gelder: Estera w swojej toalecie Estera w swojej toalecie , olej na płótnie, Aert de Gelder, c. 1684; w prywatnej kolekcji. W kolekcji prywatnej
Książka ma wyjaśnić, w jaki sposób Żydzi obchodzili święto Purim. Estera, piękna żydowska żona perskiego króla Aswerusa (Kserksesa I) i jej kuzyn Mardocheusz przekonują króla, by wycofał rozkaz ogólnej zagłady Żydów w całym imperium. Masakra została zaplanowana przez głównego ministra króla, Hamana, a data została ustalona w drodze losowania ( purim ). Zamiast tego Haman został powieszony na szubienicy, którą zbudował dla Mardocheusza, aw dniu zaplanowanym na ich zagładę, Żydzi zniszczyli swoich wrogów. Według Księgi Estery święto Purim zostało ustanowione dla uczczenia tego dnia, ale to wyjaśnienie jest z pewnością legendarne. Nie ma nic w pobliżu zgoda , jednak co do tego, jakie wydarzenie historyczne stało się podstawą opowieści. Książka mogła powstać dopiero w pierwszej połowie II wiekupne, choć początki święta Purim można datować na wygnanie babilońskie (VI w.)pne).
Gustave Doré: ilustracja Estery i Aswerusa Estery w obecności perskiego króla Ahaswerusa, ilustracja Gustave Doré, 1866. Photos.com/Thinkstock
jaki jest cel wakuoli?
świecki Charakter Księgi Estery (imię Boże nigdy nie jest wymieniane) i jej silne nacjonalistyczne podteksty sprawiły, że jej włączenie do kanonu biblijnego stało się wysoce wątpliwe zarówno dla Żydów, jak i chrześcijan. Najwyraźniej w odpowiedzi na rzucający się w oczy brak jakiegokolwiek odniesienia do Boga w księdze, redaktorzy (redaktorzy) jej greckiego przekładu w Septuagincie umieścili w tekście wiele dodatkowych wersetów, które świadczą o religijnej pobożności Estery i Mardocheusza. Te tak zwane dodatki do Księgi Estery nie występują w Biblii hebrajskiej, są traktowane jako kanoniczny w rzymskokatolicki Biblie i są umieszczone w apokryfach w protestant Biblie.
