Bushidō , (jap. Droga Wojownika) kodeks postępowania samurajów , lub krzak (wojownik), klasa przednowoczesnych Japonia . Jednak w połowie XIX wieku nakazy Bushidō stały się podstawą etyczny szkolenie dla całego społeczeństwa, z cesarzem zastępującym pana feudalnego, czyli daimyo, jako ognisko lojalności i poświęcenia. Jako taki przyczynił się do powstania japońskiego nacjonalizm po Restauracji Meiji (1868) i wzmocnieniu morale cywilów podczas Wojna chińsko-japońska (1937-45) i II wojna światowa . Instrukcje zawarte w kodeksie zostały oficjalnie porzucone wraz z klęską Japonii w 1945 roku. Elementy kodeksu pozostają jednak w praktyce japońskich sztuk walki i w sporcie sumo zapasy.
Samuraj w pełnej zbroi przedstawiony na japońskiej płycie, 1850-75; w Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie. Photos.com/Thinkstock
jak zaczęły się wojny w wietnamie?
Nazwa Bushidō była używana dopiero w XVI wieku, ale idea kodeksu rozwinęła się w okresie Kamakura (1192–1333), podobnie jak praktyka seppuku (rytualne wypatroszenie). W tym czasie rodzina Minamoto ustanowiła pierwszy rząd wojskowy Japonii ( bakufu ), na czele z dziedzicznym przywódcą zwanym szogun . Dokładna treść kodeksu Bushidō zmieniała się historycznie, gdy klasa samurajów znalazła się pod wpływem myśli buddyjskiej zen i konfucjańskiej, ale jej jedynym niezmiennym ideałem był duch walki, w tym umiejętności sportowe i wojskowe, a także nieustraszoność wobec wroga w walce. Oszczędny ceniono także życie, dobroć, uczciwość i honor osobisty, a także synowską pobożność. Jednak najwyższym obowiązkiem samurajów był jego pan, nawet jeśli mogłoby to spowodować cierpienie jego rodziców.
samuraj Samuraj na koniu, rysunek, k. XIX w. Biblioteka Kongresu w Waszyngtonie
Podczas Okres Edo (Tokugawa) (1603-1867) myśl Bushidō była przesycona konfucjanizmem etyka i przerobione na wszechstronny system, który kładł nacisk na obowiązek lub obowiązek. . Samuraj był utożsamiany z konfucjańskim doskonałym dżentelmenem i uczono go, że jego podstawową funkcją jest dawanie przykładu cnota do niższych klas. Podkreślano posłuszeństwo władzy, ale obowiązek był na pierwszym miejscu, nawet jeśli wiązał się z naruszeniem prawa statutowego. To, w jakim stopniu obowiązek zastąpił wszystko inne, jest chyba najlepiej zilustrowany w historii 47 rōnin z początku XVIII wieku. Samuraj, który stał się bez pana ( rōnin ) po tym, jak ich pan został zdradziecko zamordowany, pomścili jego śmierć, a następnie wszyscy otrzymali rozkaz popełnienia seppuku.
Tokugawa Iemitsu Szogun Tokugawa Iemitsu przyjmujący lordów (daimyo) na audiencji, kolorowy drzeworyt Tsukioka Yoshitoshi, 1875. Muzeum Sztuki Hrabstwa Los Angeles, kolekcja Herberta R. Cole'a (M.84.31.332), www.lacma.org
w brązie przeciwko kuratorium topeki, sąd najwyższy orzekł, że szkolna segregacja
