Republika Czeska , nazywany również Czechy , kraj znajduje się w Europie Środkowej. To zawiera historyczne prowincje Czech i Moraw wraz z południowym krańcem Śląsk , zwanych zbiorczo często Ziemiami Czeskimi. W 2016 roku kraj przyjął nazwę Czechy jako skróconą, nieformalną nazwę Republiki Czeskiej.
Republika Czeska Encyclopaedia Britannica, Inc.
Praga. Goodshoot/Jupiterimages
Pomimo lokalizacji bez dostępu do morza, okresy były krótkie w Średniowiecze podczas których Czechy miały dostęp do Bałtyku i adriatycki wybrzeża morskie - co bez wątpienia było włączone William Szekspir myśli, kiedy ustawiał większość swojej gry Zimowa opowieść tam. Region pagórków i gór, w Czechach dominuje stolica kraju, Praga . To malownicze miasto położone nad Wełtawą mosty i iglice to wyjątkowe dzieło pokoleń artystów sprowadzonych przez władców Czech. Być może tylko Francuzi są tak samo skupieni na swojej stolicy, Paryżu, jak Czesi na swojej; z tych dwóch, Praga ma dla wielu bardziej magiczną cechę. Nazywane najpiękniejszym miastem Europy od XVIII wieku, odurzało pisarzy, poetów i muzyków. Podczas gdy Praga była miejscem narodzin pisarza Franz Kafka a poeta Rainer Maria Rilke , Brno , największe miasto Moraw, było miejscem przełomowych eksperymentów genetycznych Gregora Mendla w XIX wieku i miejscem narodzin współczesnego powieściopisarza Milan Kundera . Morawowie są równie dumni ze swoich winnic i wina, jak Czesi ze swoich browarów i Pilsneru piwo który powstał w mieście Pilzno (Pilzno), które jest również znane jako miejsce zakładów Škoda – ciężkiego kompleksu przemysłowego, który powstał w monarchii Habsburgów. Morawy były w równym stopniu wyposażone w wykwalifikowaną siłę roboczą, dzięki czemu Brno stało się jednym z wiodących miast przemysłowych w przemyśle tekstylnym i inżynieryjnym w XIX wieku, a Ostrawa na północy, dzięki rozległym złożom paliw kopalnych, stała się ważnym regionem wydobycia węgla. ponad z Śląsk .
Republika Czeska Encyclopaedia Britannica, Inc.
Historia jest zawsze na wyciągnięcie ręki w Republice Czeskiej, gdzie wspaniałe zamki, takie jak Karlštejn (dawna twierdza korony królewskiej św. Wacława) i dwory są rozsiane po całym krajobrazie i średniowieczny obfitują w centra miast. W ciągu swojej tysiącletniej historii kraj zmienił kształt i przetasował populację. Jako królestwo Czech osiągnął szczyt bogactwa i potęgi w XIII i XIV wieku. Poprzez wielość kulturowych, ekonomicznych, kościelny i powiązania dynastyczne, czescy królowie bezpośrednio zaangażowali się w sprawy niemieckich władców Świętego Cesarstwa Rzymskiego i otworzyli kraj na kolonizację niemiecką, która przyniosła dobrobyt poprzez wydobycie srebra i szybką urbanizację. Praga, z najstarszym uniwersytetem na północ od Alpy (Uniwersytet Karola, 1348), pełnił funkcję stolicy królewskiej i cesarskiej. Jednak kolonizacja niemiecka, która wkrótce objęła jedną trzecią ogółu ludności i pogorszyła większość Czechów, przyniosła ziarno niezadowolenia, co doprowadziło do brzydkiego, nierozwiązywalnego konfliktu w XX wieku. Na początku XV wieku w Czechach wybuchła rewolucja husycka, ruch przedreformacyjny nazwany na cześć Jana Husa, wyznawcy angielskiego teologa i reformatora. Jana Wiklifa . Antagonizm religijny przeważał nad napięciami etnicznymi, gdy Czesi i Niemcy wspólnie kierowali protestanckim powstaniem, które zapoczątkowało Wojna trzydziestoletnia (1618/48) przeciwko katolickim Habsburgom, Austro-Niemcom dynastia który rządził Czechami od 1526 do 1918 roku. Po zwycięstwie Habsburgów język niemiecki zastąpił czeski przez prawie dwa stulecia – aż do momentu, gdy Czesi doświadczyli niezwykłego odrodzenia językowego i kulturowego, które zbiegło się z rewolucjami 1848 roku i rozprzestrzenianiem się industrializacji. Historyk František Palacký i kompozytorzy tacy jak Bedřich Smetana i Antonín Dvořák , Czechy . nacjonalizm znalazła swoich idealnych rzeczników.
jeśli bóg może powstrzymać zło, ale nie chce
Domažlice XIII-wieczna wieża na głównym placu w Domažlicach w Czechach. Caroig
Mlada Boleslav Mlada Boleslav, Czechy. Karkolus
Upadek Cesarstwo Austro-Węgierskie na końcu Pierwsza Wojna Swiatowa po raz pierwszy zjednoczył Czechów i Słowaków jako Czechosłowaków. Czesi stali się rządzącą grupą etniczną w Czechosłowacji, nowym państwie, w którym Niemcy i Węgrzy żyli jako niechętni obywatele, mający stać się nielojalnymi mniejszościami nastawionymi na podważanie demokratycznej konstytucji stworzonej przez założycieli kraju, Tomáša G. Masaryka i Edvard Beneš . Wielu spośród tej niemieckiej ludności stało się sympatykami nazizmu wraz z dojściem do władzy Adolf Hitler w Niemczech , którego projekt na niemieckojęzycznym pograniczu Czechosłowacji został załagodzony przez Anglię i Francja w układzie monachijskim z września 1938 r. Wykastrowany , Czechosłowacja ulegli skierować inwazję niemiecką sześć miesięcy później. Czechy i Morawy stały się protektoratem Wielkoniemieckiego Cesarstwa, a Słowacja, której węgierskie okręgi oddano Węgrom, została nakłoniona przez Hitlera do ogłoszenia niepodległości.
Tomas Masaryk Tomas Masaryk. Encyklopedia Britannica, Inc.
Edvard Beneš Edvard Beneš H. Roger-Violet
Po sześciu latach brutalnej okupacji hitlerowskiej (z jej dziedzictwo z Całopalenie i powojenne masowe wypędzenie około trzech milionów czeskich i słowackich [karpackich] Niemców), Czechosłowacja została odbudowana, tym razem bez Rusi (Ukraina Zakarpacka), która została zaanektowana przez Związek Radziecki. Przewrót komunistyczny w lutym 1948 r. przypieczętował los Czechosłowacji jako członka bloku sowieckiego na cały Zimna wojna — chociaż na krótko, podczas Praskiej Wiosny 1968 roku, ruch reformatorski przejął kontrolę, ale został zmiażdżony przez sowiecką inwazję sierpień tego roku. Jednak to doświadczenie wolności wytworzyło podziemny ruch dysydencki, później nazwany Kartą 77, którego przywódca, dramaturg Václav Havel, został przeniesiony z więzienia na zamek królewski, stając się pierwszym prezydentem postkomunistycznej Czechosłowacji po upadku muru berlińskiego w 1989 roku.
Sowiecka inwazja na Pragę Czesi w konfrontacji z wojskami sowieckimi w Pradze, 21 sierpnia 1968 r. Siły sowieckie najechały Czechosłowację, by zdławić ruch reformatorski znany jako Praska Wiosna. Libor Hajsky — obrazy CTK/AP
Ostatnia modyfikacja nowoczesnego czeskiego państwa narodowego została zainaugurowana 1 stycznia 1993 r., kiedy rozwiązano unię ze Słowacją. Jako Republika Czeska, nowy kraj przystąpił do Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) w 1999 r Unia Europejska (UE) w 2004 r.
