Dowiedz się o byłym amerykańskim centrum imigracyjnym Ellis Island i różnorodności przetwarzanych tam imigrantów Ellis Island oraz fotomontaż imigrantów do Stanów Zjednoczonych. Encyklopedia Britannica, Inc. Zobacz wszystkie filmy do tego artykułu
Wyspa Ellis , wyspa w Upper New York Bay, dawniej główny ośrodek przyjmowania imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Wyspa, często nazywana Bramą do Nowego Świata, leży około 1 mili (1,6 km) na południowy zachód od Wyspa Manhattan , Nowy Jork i około 1300 stóp (400 metrów) na wschód od brzegu New Jersey. Pierwotnie tylko 3 akrów (1,2 ha), rozrósł się do 27 akrów (11 ha) dzięki szeroko zakrojonym projektom rekultywacji gruntów; znaczna część obecnego obszaru wyspy składa się z wysypisk śmieci, a statki przez pewien czas zrzucały tam balast.
Wyspa Ellis Wyspa Ellis. Feliks Mizioznikow/Dreamstime.com
Posłuchaj dyskusji o Ellis Island Immigration Museum i historii imigrantów w Stanach Zjednoczonych Dyskusja o przeszłości imigrantów w Stanach Zjednoczonych, z filmu dokumentalnego Twarz Ameryki: Muzeum Imigracji Ellis Island . Telewizja Wielkich Muzeów (partner wydawniczy Britannica) Zobacz wszystkie filmy do tego artykułu
w którym roku Samuel Morse wynalazł telegraf?
Nazwa wyspy pochodzi od kupca z Manhattanu Samuela Ellisa, który był jej właścicielem w latach 70. XVIII wieku. W 1808 r. stan Nowy Jork sprzedał wyspę rządowi federalnemu i był używany jako fort i prochownia. Służył jako major narodu imigracja stacja od 1892 do 1924, po czym jej rola została zmniejszona; Szacuje się, że w tym okresie przez Ellis Island przeszło 12 milionów imigrantów, gdzie zostali poddani procesowi przez władze imigracyjne i uzyskali pozwolenie na wjazd do Stanów Zjednoczonych. Pożar w 1897 roku zniszczył oryginalną drewnianą zabudowę, a wszystkie zapisy zaginęły. Skarb USA przebudował centrum przetwarzania z materiałów ognioodpornych, a w 1900 roku otwarto nowy budynek główny. Większość pasażerów pierwszej i drugiej klasy, którzy przypłynęli, została odprawiona tylko na krótko na pokładach swoich statków i została wpuszczona bezpośrednio do miasta, zakładając, że mieli wystarczające środki, aby nie stać się obciążeniem publicznym. Kontrole lekarskie i prawne przeszli przede wszystkim pasażerowie trzeciej klasy. Proces inspekcji trwał od trzech do pięciu godzin i odbywał się w Wielkiej Sali.
Ellis Island Główny budynek na Ellis Island, 1905. Prints and Photographs Division/Library of Congress, Washington, DC (nr neg. LC-USZ62-37784)
Ellis Island: jadalnia Jadalnia na Ellis Island. Biblioteka Kongresu w Waszyngtonie
Ellis Island: badania oczu Urzędnicy imigracyjni przeprowadzający badania oczu na Ellis Island. Prints and Photographs Division/Library of Congress, Washington, DC (nr neg. LC-USZ62-7386)
Ellis Island: Rejestr Imigranci w Rejestrze na Ellis Island, Upper New York Bay, c. 1902-13. Fotografie Ellis Island, 1902-1913, Nowojorska Biblioteka Publiczna
Po przeniesieniu recepcji imigracyjnej do Nowego Jorku w 1943 r., Ellis Island nadal służyła jako ośrodek detencyjny dla cudzoziemców i deportowanych do 1954 r., a w 1976 r. została ponownie otwarta dla zwiedzających przez National Park Service. Główny budynek i inne konstrukcje na wyspie zostały odrestaurowane w latach 80. XX wieku i otwarte w 1990 jako Muzeum Imigracji Ellis Island.
Jurysdykcja wyspy, która leży na wodach New Jersey, ale tradycyjnie była uważana za część Nowego Jorku, stała się źródłem długotrwałego sporu między New Jersey a Nowym Jorkiem. Umowa między dwoma stanami w 1834 r. dała suwerenność z ówczesnej 3,3-hektarowej (1,3 ha) wyspy do Nowego Jorku. W 1998 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych zezwolił na zachowanie tego obszaru przez Nowy Jork, ale przyznał suwerenność pozostałej części wyspy – składającej się z wysypiska dodanego po 1834 roku – do New Jersey.
