Hangul , (koreański: Great Script) również pisane Hangul lub Han’gŭl , alfabetyczny system używany do pisania w języku koreańskim. System znany jako Chosŏn muncha w Korea Północna , składa się z 24 liter (pierwotnie 28), w tym 14 spółgłosek i 10 samogłoski . Znaki spółgłosek są tworzone za pomocą linii zakrzywionych lub pod kątem. Samogłoski składają się z pionowych lub poziomych linii prostych wraz z krótkimi liniami po obu stronach linii głównej.
Hangul Hangul, alfabet koreański, przedstawiony z przewodnikiem wymowy. Encyklopedia Britannica, Inc.
Hangul to system pisma języka koreańskiego. Hangul składa się z 10 spółgłosek i 14 samogłosek, co czyni go alfabetem składającym się w sumie z 24 liter. Jest to oficjalny system pisma w Korei Południowej i Korei Północnej (gdzie znany jest jako Chosŏn muncha ) i jest używany przez Koreańczyków z diaspory na całym świecie.
System Hangul został opracowany przez Sejonga, czwartego króla z dynastii Chosŏn, w 1443 roku w celu poprawy umiejętności czytania i pisania. W 1446 Hangul stał się oficjalnym systemem pisma Korei. Mimo to Hanja (chińskie postacie) utrzymywała się jako główny system pisma elity przez kolejne 500 lat.
Spółgłoski w Hangul są zaprojektowane tak, aby podczas wydawania odpowiednich dźwięków wyglądały jak usta mówiącego, podczas gdy samogłoski składają się z linii i punktów reprezentujących Ziemię, Słońce i człowieka. Jako charakterystyczny system pisma Hangul jest jednym z niewielu alfabetów, w których istnieje wyraźny związek między ikonografią litery a wymową litery.
jaka jest właściwa nazwa dla tkanki tłuszczowej
Litery Hangul są składane w sylabiczne bloki, które składają się z co najmniej jednej spółgłoski i jednej samogłoski. Różni się to od innych wschodnioazjatyckich systemów pisma, takich jak chiński i kanji, które wykorzystują znaki logograficzne, w których każdy znak reprezentuje odrębne słowo.
Rozwój Hangul alfabet jest tradycyjnie przypisywany Sejongowi, czwartemu królowi z dynastii Chosun (Yi); system ten stał się oficjalnym systemem pisma dla języka koreańskiego w 1446 roku jednym z dekretów Sejonga. Pismo było powszechnie znane aż do XX wieku pod nazwą Sejong, Hunminjŏngŭm (Hunminjeongeum; w wolnym tłumaczeniu: Właściwe dźwięki, aby poinstruować lud). Ze względu na wpływ konfucjanizmu i chińskiego kultura , Hangul nie był używany przez uczonych ani Koreańczyków z wyższych klas aż do 1945 roku.
Statua XV-wiecznego koreańskiego monarchy Sejonga Wielkiego, wyspa Yŏŭi (Yeoui), Seul. Camille Harang
