Encyklopedia Britannica, Inc.
Amerykańscy wyborcy udają się na wybory we wtorek po pierwszym poniedziałku listopada, ale oddane przez nich głosy nie wybierają bezpośrednio prezydenta. Zamiast tego wola wyborców znajduje odzwierciedlenie w działaniach wyborców stanowych. Wyborcy ci są wybierani przez partie polityczne na szczeblu państwowym iw wielu przypadkach są zobowiązani prawem do głosowania w sposób zgodny z wynikami głosowania powszechnego. W 48 stanach głosy wyborcze są rozdzielane na zasadzie zwycięzca bierze wszystko, podczas gdy w Maine i Nebrasce głosy wyborcze są przydzielane według okręgów kongresowych, z dwoma dodatkowymi głosami zarezerwowanymi dla zwycięzcy w całym stanie.
Należy zauważyć, że kolegium elektorów nie jest miejscem, ale procesem. Po listopadowych wyborach gubernator każdego stanu (lub, w przypadku Dystryktu Kolumbii, burmistrz miasta) przedkłada Kongresowi i Archiwom Narodowym Certyfikat potwierdzający, wymieniając nazwiska elektorów z każdej partii, łączną liczbę otrzymanych głosów. przez te partie oraz nazwiska tych, którzy zostali wyznaczeni do pełnienia funkcji wyborców stanowych. W pierwszy poniedziałek po drugiej środzie grudnia ci wyborcy spotykają się – zazwyczaj w stolicach swoich stanów – aby oddać głosy. Od czasu ustanowienia systemu kolegiów elektorów w 1789 r. było ponad 150 niewiernych elektorów, nazywanych tak, ponieważ nie oddali głosu na wybranego kandydata swojej partii. Żaden z tych niewiernych wyborców nigdy nie zmienił wyniku wyborów. 6 stycznia roku następującego po wyborach zwoływana jest wspólna sesja Kongresu w celu zliczenia i poświadczenia głosów wyborczych. Jeżeli kandydat na prezydenta uzyskał 270 lub więcej głosów wyborczych, zasiadający wiceprzewodniczący pełniący funkcję przewodniczącego Senatu ogłasza tę osobę prezydentem elektem, kończąc tym samym proces kolegium elektorów. Jeśli żaden kandydat nie uzyska co najmniej 270 głosów, Izba Reprezentantów, wybierając spośród trzech najlepszych absolwentów kolegium elektorów, wybiera prezydenta zwykłą większością głosów.
Chociaż wynik kolegium elektorów zazwyczaj był zgodny z ogólnokrajowym głosowaniem powszechnym, było kilka bardzo znaczących wartości odstających. Rutherford B. Hayes (1876), Benjamin Harrison (1888), George W. Bush (2000) i Donald Trump ( 2016 ) każdy wygrał głos elektorski, przegrywając głos powszechny. (W tym ostatnim przypadku Hillary Clinton otrzymała prawie trzy miliony głosów więcej niż Trump.). Podczas gdy ostatnie przykłady doprowadziły do powszechnego kwestionowania dalszego znaczenia kolegium elektorów, jego zniesienie na rzecz ogólnokrajowego głosowania powszechnego wymagałoby zmiany konstytucji – dość monumentalnego przedsięwzięcia.
