Ołów (Pb) , miękki, srebrzystobiały lub szarawy metal z grupy 14 (IVa) układu okresowego pierwiastków. Lead jest bardzo ciągliwy , plastyczny i gęsty i jest słabym przewodnikiem elektryczności. Znany w starożytności i uważany przez alchemików za najstarszy z metali, ołów jest bardzo trwały i odporny na korozja , na co wskazuje ciągłe stosowanie ołowianych rur wodociągowych instalowanych przez starożytnych Rzymian. Symbol Pb oznaczający ołów to skrót od łacińskiego słowa oznaczającego ołów, prowadzić .
Encyklopedia Britannica, Inc.
| Liczba atomowa | 82 |
|---|---|
| masa atomowa | 207,19 |
| temperatura topnienia | 327,5°C (621,5°F) |
| temperatura wrzenia | 1744 ° C (3171,2 ° F) |
| gęstość | 11.29 gram/cm3w 20 °C (68 °F) |
| stany utlenienia | +2, +4 |
| konfiguracja elektronów | [Pojazd] 4 fa 145 re 106 s dwa6 p dwalub 1 s dwadwa s dwadwa p 63 s dwa3 p 63 re 104 s dwa4 p 64 re 104 fa 145 s dwa5 p 65 re 106 s dwa6 p dwa |
O ołowiu często wspomina się we wczesnych relacjach biblijnych. Babilończycy używali metalu jako płyt, na których zapisywano inskrypcje. Rzymianie używali go do tabliczek, fajek wodnych, monet, a nawet przyborów kuchennych; rzeczywiście, w wyniku ostatniego użycia, zatrucie ołowiem zostało rozpoznane w czasie Cezar August . złożony znany jako biały ołów był podobno przygotowywany jako pigment dekoracyjny co najmniej już w 200pne. Współczesne wydarzenia datują się na eksploatację pod koniec XVIII wieku złóż w obszarze Missouri-Kansas-Oklahoma w Stanach Zjednoczonych.
W ujęciu wagowym ołów ma prawie taką samą ilość w skorupie ziemskiej jak uwierzyć . Kosmicznie na 10 . przypada 0,47 atomu ołowiu6atomy krzemu. Kosmiczna obfitość jest porównywalna z cez , prazeodym , hafn i, wolfram , z których każdy jest uważany za dość rzadki element.
Chociaż ołów nie jest obfity, naturalne procesy koncentracji doprowadziły do powstania znacznych złóż o znaczeniu handlowym, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, ale także w Kanadzie, Australii, Hiszpanii, Niemczech, Afryce i Ameryce Południowej. Znaczące złoża znajdują się w Stanach Zjednoczonych w stanach zachodnich iw dolinie Missisipi. Rzadko spotykany wolny w naturze, ołów występuje w kilku minerałach, ale wszystkie mają niewielkie znaczenie, z wyjątkiem siarczku PbS (galena lub ołów ołowiu), który jest głównym źródłem produkcji ołowiu na całym świecie. Ołów znajduje się również w Anglesite (PbSO4) i cerusyt (PbCO3). Na początku XXI wieku Chiny , Australia, Stany Zjednoczone, Peru, Meksyk i Indie byli czołowymi światowymi producentami ołowiu w koncentracie.
Ołów można wydobyć przez prażenie rudy, a następnie wytop w wielkim piecu lub przez bezpośrednie wytopienie bez prażenia. Dodatkowa rafinacja usuwa zanieczyszczenia obecne w kruszcu ołowianym wytworzonym w obu procesach. Prawie połowa całego ołowiu rafinowanego jest odzyskiwana z przetworzonego złomu. (do produkcji komercyjnej, widzieć przetwarzanie ołowiu.)
Znana jest tylko pojedyncza modyfikacja krystaliczna z gęsto upakowaną siecią metaliczną. Właściwości, które odpowiadają za wiele zastosowań ołowiu pierwiastkowego to jego plastyczność, łatwość spawania, niska temperatura topnienia, wysoka gęstość oraz zdolność do pochłaniania promieniowania gamma i promieniowania rentgenowskiego. Stopiony ołów jest doskonałym rozpuszczalnikiem i kolektorem pierwiastkowego srebra i złoto . Zastosowania konstrukcyjne ołowiu są ograniczone przez jego niską wytrzymałość na rozciąganie i zmęczenie oraz jego tendencję do płynięcia nawet przy niewielkim obciążeniu.
Świeżo pocięty ołów szybko się utlenia, tworząc matowoszarą powłokę, dawniej uważaną za podtlenek ołowiu, PbdwaO , ale obecnie rozpoznawany jako mieszanina ołowiu i tlenku ołowiu, PbO, który chroni metal przed dalszą korozją. Podobnie, chociaż ołów jest rozpuszczalny w rozcieńczeniu kwas azotowy , jest tylko powierzchownie atakowany przez kwas solny lub siarkowy, ponieważ nierozpuszczalny chlorek (PbCldwa) lub siarczan (PbSO4) powstałe powłoki uniemożliwiają ciągłą reakcję. Ze względu na tę ogólną odporność chemiczną znaczne ilości ołowiu są stosowane w pokryciach dachowych, jako pokrycia kabli elektrycznych układanych w ziemi lub pod wodą oraz jako wykładziny rur wodociągowych i przewody oraz konstrukcje do transportu i przetwarzania substancji żrących.
Ołów elementarny może być również utleniony do Pb2+jon przez jony wodorowe, ale nierozpuszczalność większości soli Pb2+czyni ołów odpornym na działanie wielu kwasów. Utlenianie w warunkach alkalicznych jest łatwiejsze do przeprowadzenia i sprzyja powstawaniu rozpuszczalnych form ołowiu na stopniu utlenienia +2. Prowadzić tlenek (PbOdwa, z ołowiem jako Pb4+jon) jest jednym z silniejszych środków utleniających w roztworze kwaśnym, ale jest stosunkowo słaby w roztworze alkalicznym. Łatwość utleniania ołowiu jest wzmocnione przez złożoną formację. Elektroosadzanie ołowiu najlepiej przeprowadzić z wodnych roztworów zawierających heksafluorokrzemian ołowiu i kwas heksafluorokrzemowy.
Ołów ma wiele innych zastosowań, z których największe to produkcja akumulatorów. Jest używany w amunicji (śrut i kule) oraz jako stanowić lutowia, typu metalu, stopów łożyskowych, stopów topliwych i cyny. W maszynach ciężkich i przemysłowych, blachy i inne części wykonane z ołowiu związki może służyć do tłumienia hałasu i wibracji. Ponieważ ołów skutecznie pochłania promieniowanie elektromagnetyczne o krótkich długościach fal, jest używany jako osłona ochronna wokół reaktorów jądrowych, akceleratorów cząstek, sprzętu rentgenowskiego i pojemników używanych do transportu i przechowywania materiałów radioaktywnych. Wraz ze związkiem tlenku ołowiu (PbOdwa) oraz w przypadku stopów ołowiowo-antymonowych lub ołowiowo-wapniowych jest stosowany w zwykłych akumulatorach.
grecka bogini wojny i mądrości
