Kruk i inne wiersze, Nowojorska Biblioteka Publiczna
Wśród jego wielu osiągnięć literackich, Edgar Allan Poe przypisuje się mu stworzenie gatunku powieści detektywistycznej dzięki swojej historii z 1841 r. Zabójstwo przy Rue Morgue torując drogę fikcyjnym detektywom od Sherlocka Holmesa po Nancy Drew. Dobrze więc, że śmierć autora w 1849 r. pozostaje jedną z największych niewyjaśnionych zagadek literatury amerykańskiej.
W czerwcu 1849 roku Poe wyruszył w podróż z wykładami, aby zebrać fundusze na magazyn literacki, który miał nadzieję wydać. 27 września 1849 r. Poe miał wsiąść na prom z Richmond w stanie Wirginia do Baltimore w stanie Maryland, a następnie do Nowego Jorku. W noc poprzedzającą podróż promem odwiedził lekarza w Richmond z powodu gorączki. O najbliższych dniach niewiele wiadomo na pewno. Poe przybył do Baltimore 28 września, ale nie pojechał do Nowego Jorku. Pojawił się w tawernie w Baltimore 3 października. Był w złym stanie, prawie nie reagując na to, co widzowie uznali za alkoholowe otępienie. Wiadomość została wysłana do miejscowego lekarza, a Poe został wkrótce przyjęty do szpitala. Dziwnym szczegółem jest to, że ubranie, które miał na sobie Poe, nie wyglądało na jego. Zamiast zwykłego czarnego, wełnianego garnituru miał na sobie tani, źle dopasowany garnitur i słomkowy kapelusz.
W szpitalu Poe nadal odzyskiwał i tracił przytomność, halucynując i mówiąc bzdury, kiedy nie spał. 7 października zmarł. Gazeta z Baltimore donosiła zagadkowo, że przyczyną było przekrwienie mózgu.
Pojawiło się kilka teorii na temat przyczyny śmierci Poego. Najbardziej znanym jest to, że zmarł z powodu komplikacji związanych z alkoholizmem. J.E. Snodgrass, lekarz, który widział Poego w tawernie, uważał, że Poe dużo pił i że ostatecznie uległ drganiom i majaczeniu, które mogą towarzyszyć odstawieniu alkoholu. Wiele relacji z drugiej ręki zdaje się potwierdzać Snodgrassa, mówiące, że Poe spotkał znajomych w Baltimore i poszedł na alkohol. Nie byłoby to całkowicie sprzeczne z charakterem, ponieważ Poe przez całe życie był uzależniony od intensywnego picia. Jednak w chwili śmierci wstąpił niedawno do towarzystwa wstrzemięźliwości. Co więcej, John Moran, lekarz prowadzący w szpitalu, był przekonany, że Poe nie był pijany i nie pił w dniach poprzedzających jego śmierć. Czas trwania jego ostatniej choroby i fakt, że wydawało się, że nieco wyzdrowiał w szpitalu, zanim pogorszył się i umarł, również wydawały się niespójne z odstawieniem alkoholu.
Jako możliwe przyczyny śmierci Poego zaproponowano szereg chorób, w tym cukrzycę, choroby serca, epilepsję i gruźlicę. Jedna z najbardziej intrygujących możliwości, sugerowana przez lekarz na Uniwersytecie Maryland jest to, że Poe mógł umrzeć na wściekliznę. Majaczenie Poego wydawało się poprawiać, a następnie ponownie się pogarszać w ostatnich dniach jego życia, co jest wzorcem obserwowanym u pacjentów z późnym stadium wścieklizny. Co więcej, z dokumentacji szpitalnej Poego wynikało, że miał trudności z piciem wody. Mogło to być przejawem jednego z charakterystycznych objawów wścieklizny, lęku przed wodą.
Inna teoria głosi, że Poe mógł paść ofiarą brutalnego przestępstwa. Ponieważ tawerna, w której znaleziono Poego, była wykorzystywana jako lokal wyborczy (w XIX wieku powszechne było głosowanie w lokalach alkoholowych), wysunięto hipotezę, że mógł on zostać wplątany w nietypową formę elektoratu. oszustwo zwane coopingiem. W ramach współpracy gangi pracujące dla skorumpowanych polityków zabierałyby niechętnych przechodniów z ulicy i zmuszały ich do wielokrotnego głosowania na określonego kandydata. Ofiary były często bite lub zmuszane do picia alkoholu, aby się podporządkować. Stosowano przebrania, aby ofiary mogły wielokrotnie głosować. To może wyjaśniać dziwaczny strój, który nosił Poe, kiedy został odkryty.
Biorąc pod uwagę fragmentaryczne i czasami sprzeczne dowody, które istnieją w odniesieniu do ostatnich dni Poego, trudno sobie wyobrazić, że kiedykolwiek będzie całkowicie satysfakcjonująca odpowiedź na pytanie, co go zabiło. Dla wielu fotelowych detektywów, którzy po jego śmierci lubią korzystać ze swoich zdolności racjonalizacji, może to być dobra wiadomość.
