Negew , też pisane Negeb, hebrajski Ha-Negev , nazywany również Southland , suchy region obejmujący południową część Izrael i zajmując prawie połowę Palestyny na zachód od rzeki Jordan i około 60 procent terytorium Izraela w granicach 1949-67. Nazwa pochodzi od hebrajskiego rdzenia czasownikowego nie - sol - b, wysuszyć lub wytrzeć do sucha. Negev ma kształt trójkąta z wierzchołkiem na południu. Jest ograniczony przez Synaj (zachód) i dolina Jordanu (wschód). Jego północna granica — gdzie region łączy się z równiną przybrzeżną na północnym zachodzie, Wzgórzami Judzkimi (Har Yehuda) na północy i Pustynią Judei (Midbar Yehuda) na północnym wschodzie — jest niewyraźna. Wielu używa arbitralnej linii przy około 30°25′ N szerokość dla granicy północnej. W tych granicach Negev ma powierzchnię około 4700 mil kwadratowych (2590 km2).
Negev Negev to suchy region, który obejmuje południową część Izraela i zajmuje prawie połowę Palestyny na zachód od rzeki Jordan. Region ten stanowi około 60 procent terytorium Izraela w granicach 1949-67. Encyklopedia Britannica, Inc.
Klify Zen na pustyni Negew Steven C. Kaufman/Bruce Coleman Ltd.
Geologicznie obszar jest jednym z fałd północno-południowego zachodu, z wieloma uskokami. Dominują wapienie i kredy. Unikalną cechą jest duży wydłużony makhteszim, lub kratery erozyjne, otoczone wysokimi klifami. Powstały one w wyniku erozji warstw pofałdowanych ku górze (antyklin) połączonej z naprężeniami poziomymi. Największe z nich to Makhtesh Ramon o długości 23 mil (37 km) i szerokości do 8 km oraz Ha-Makhtesh Ha-Gadol (Wielki Krater) o długości około 14,5 km i długości do 8 km. 4 mile (6,4 km) szerokości. Podłogi tych kraterów odsłaniają kredy , margle i gipsy geologicznie znacznie starsze niż ściany lub otoczenie . płaskowyże .
Wzmianki biblijne, takie jak Psalm 126:4 (Przywróć nam szczęście, OLsłowa, podobnie jak cieki wodne w Negebie) wskazują na półpustynny charakter tego regionu od wczesnych czasów. Negew nie powinien być jednak uważany za pustynię jako taką. W rejonie Beer Szeby (wysokość około 250 metrów) opady w niektórych latach wahają się od 200 mm do 305 mm. Ta ostatnia kwota pozwala na nienawadnianą uprawę zbóż. Opad atmosferyczny zmniejsza się na południe. Środkowy płaskowyż Negew (250-1035 metrów wysokości 820–3395 stóp) ma 76–102 mm, a opady deszczu w Elat na południowym krańcu są znikome. Ilość opadów zmienia się znacznie w całym regionie z roku na rok. Powodzie gwałtowne są powszechne w zimowej porze deszczowej. Większość surowego regionu jest mocno poprzecinana przez wadi, czyli sezonowe cieki wodne.
Liczne są pozostałości prehistorycznych i wczesnohistorycznych osad. Krzemienne groty strzał z późnej epoki kamienia ( do. 7000pne) i przybory epoki miedzi i brązu ( do. 4000-1400pne) zostały znalezione na centralnym płaskowyżu Negew. Negew był regionem pasterskim w czasach biblijnych, ale Nabatejczycy, semicki lud skupiony na terenach dzisiejszej Jordanii, opracowali techniki tarasowania i ochrony przed zimowymi deszczami, co uczyniło Negew kwitnącym obszarem rolniczym. Był to ważny spichlerz Cesarstwa Rzymskiego. Po arabskim podboju Palestyna (VII wiek)to), Negev został opuszczony; przez ponad 1200 lat wspierała tylko skromną populację nomadów beduin .
Współczesny rozwój rolnictwa na Negewie rozpoczął się od trzech kibuców (osiedli zbiorowych) w 1943 r.; inne powstały tuż po II wojna światowa , kiedy rozpoczęto pierwsze projekty nawadniania na dużą skalę. Po utworzeniu Państwa Izrael (1948) uświadomiono sobie znaczenie rozwoju tej dużej części kraju. Zgodnie z Krajowym Planem Wodnym rurociągi i przewody dostarczają wodę z północnego i środkowego Izraela do północno-zachodniego Negewu, który ma prawie 400 000 akrów (ponad 160 000 hektarów) żyznych gleb lessowych. Nawadnianie połączone z całorocznym nawadnianiem światło słoneczne , produkuje doskonałe plony zbóż, pasz, owoców i warzyw . Podwójne przycinanie nie jest rzadkością.
z kim walczyliśmy w pierwszej wojnie światowej?
Eksploatacja surowców mineralnych towarzyszyła rozwojowi rolnictwa. potaż , brom , i magnez wydobywa się w Sedom, na południowym krańcu Morza Martwego, a miedź w Timnaʿ. Istnieją duże złoża gliny kaolinowej i piasku szklanego do ceramiki i szkło branże. Zakłady fosforanowe powstały w Oronie i Zefaʿ, a złoża gazu ziemnego w Rosz Zohar.
Urbanizacja pojawiła się w ślad za nowoczesnym osadnictwem. Beer Szeba, stolica Negewu, jest największym miastem Izraela poza okolicami Tel Awiwu-Jafa, Jerozolima lub Hajfa . Planowane miasta na Negewie to ʿArad (założony w 1961), Dimona (1955) i portowe miasto Elat (zasiedlone w 1949), ujście Izraela do Morze Czerwone .
Copyright © Wszelkie Prawa Zastrzeżone | asayamind.com