Nicolae Ceausescu

Nicolae Ceausescu , (ur. 26 stycznia 1918, Scornicești, Rumunia – zm. 25 grudnia 1989, niedaleko Bukaresztu), komunistyczny urzędnik, który był przywódcą Rumunii od 1965 do czasu, gdy został obalony i zabity w rewolucji w 1989 roku.

Członek rumuńskiego ruchu młodzieżowego komunistycznego na początku lat 30., Ceaușescu został uwięziony w 1936 i ponownie w 1940 za działalność w Partii Komunistycznej. W 1939 ożenił się z działaczką komunistyczną Eleną Petrescu. Podczas pobytu w więzieniu Ceaușescu został protegowanym swojego towarzysza z celi, przywódcy komunistycznego Gheorghe Gheorghiu-Deja, który od 1952 roku stał się niekwestionowanym przywódcą komunistycznym Rumunii. sierpień 1944, krótko przed sowiecką okupacją Rumunii, Ceaușescu pełnił następnie funkcję sekretarza Związku Młodzieży Komunistycznej (1944–1945). Po pełnym dojściu komunistów do władzy w Rumunii w 1947 r. najpierw kierował ministerstwem rolnictwa (1948–50), a od 1950 do 1954 pełnił funkcję wiceministra sił zbrojnych w randze generała dywizji. Pod rządami Gheorghiu-Deja Ceaușescu ostatecznie zajął drugie najwyższe miejsce w partii hierarchia , zajmując ważne stanowiska w Biurze Politycznym i Sekretariacie.

Wraz ze śmiercią Gheorghiu-Deja w marcu 1965, Ceaușescu zastąpił kierownictwo rumuńskiej Partii Komunistycznej jako pierwszy sekretarz (od lipca 1965 sekretarz generalny); a wraz z objęciem przewodnictwa w Radzie Państwa (grudzień 1967) został również głową państwa. Wkrótce zdobył powszechne poparcie dla swojego niezależnego, nacjonalistycznego kursu politycznego, który otwarcie kwestionował dominację Związku Radzieckiego nad Rumunią. W latach 60. Ceausescu praktycznie zakończył aktywny udział Rumunii w sojuszu wojskowym Układu Warszawskiego i potępił inwazję wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację (1968) oraz inwazja Związku Radzieckiego na Afganistan (1979). Ceaușescu został wybrany na nowo utworzone stanowisko prezydenta Rumunii w 1974 roku.

Postępując zgodnie z niezależną polityką w Stosunki zagraniczne Ceausescu coraz bardziej trzymał się komunistycznej ortodoksji scentralizowanej administracji w kraju. Jego tajna policja utrzymywała ścisłą kontrolę nad wolnością słowa i mediami i nie tolerowała żadnego wewnętrznego sprzeciwu ani sprzeciwu. . Mając nadzieję na zwiększenie liczby ludności Rumunii, w 1966 r. Ceaușescu wydał dekret nr 770, który skutecznie zakazał antykoncepcji i aborcji. Lekarze monitorowali kobiety w wieku rozrodczym, aby upewnić się, że nie podejmują kroków w celu ograniczenia ich płodności, ale wskaźniki śmiertelności matek gwałtownie wzrosły, gdy kobiety szukały niebezpiecznych i zakazanych sposobów przerwania ciąży. Próbując spłacić duże zadłużenie zagraniczne, które jego rząd nagromadził w wyniku źle zarządzanych przedsięwzięć przemysłowych w latach 70., Ceauşescu w 1982 r. nakazał eksport większości kraj produkcja rolna i przemysłowa. Wynikające z tego ekstremalne niedobory żywności, paliw, energii, leków i innych podstawowych artykułów pierwszej potrzeby drastycznie obniżyły standard życia i nasiliły niepokoje. . Ceausescu ustanowił także rozległy kult jednostki i mianował swoją żonę Elenę i wielu członków swojej dalszej rodziny na wysokie stanowiska w rządzie i partii. Wśród jego wspaniałych i niepraktycznych planów był plan wyburzenia tysięcy rumuńskich wiosek i przeniesienia ich mieszkańców do tak zwanych ośrodków agrotechnicznych.

Reżim Ceausescu upadł po tym, jak 17 grudnia 1989 r. nakazał swoim siłom bezpieczeństwa ostrzeliwać antyrządowych demonstrantów w mieście Timișoara. Demonstracje rozprzestrzeniły się na Bukareszt, a 22 grudnia armia rumuńska przeszła do demonstrantów. Tego samego dnia Ceausescu i jego żona uciekli ze stolicy helikopterem, ale zostali schwytani i aresztowani przez siły zbrojne. 25 grudnia para została pospiesznie osądzona i skazana przez specjalny trybunał wojskowy pod zarzutem masowego morderstwa i innych przestępstw. Ceausescu i jego żona zostali następnie rozstrzelani.