Paula Newmana , w pełni Paul Leonard Newman , (ur. 26 stycznia 1925 w Cleveland w stanie Ohio, USA — zm. 26 września 2008 w Westport w stanie Connecticut), amerykański aktor i reżyser, którego uderzający wygląd, inteligencja i charyzma stał się znakiem rozpoznawczym kariery filmowej, która trwała ponad 50 lat, w tym czasie stał się znany ze swoich fascynujących ról w ikonowy antybohaterowie . Był również aktywny w wielu przedsięwzięciach filantropijnych.
Newman dorastał w Shaker Heights w stanie Ohio. Uczęszczał na Ohio University – z którego podobno został wydalony – zanim służył jako NAS. Marynarka wojenna operator radiowy podczas II wojna światowa . Po zwolnieniu zapisał się do Kenyon College w Ohio (BA, 1949), gdzie grał w wielu sztukach. Po ukończeniu studiów występował w produkcjach stockowych, ale wrócił do domu po śmierci ojca w 1950 roku. Newman przez rok prowadził rodzinny sklep ze sprzętem sportowym, zanim zapisał się do Uniwersytet Yale s dramat departament. Odszedł z programu w 1952 i przeniósł się do Nowy Jork , gdzie studiował w The Actors Studio, co przypisuje mu późniejszy sukces aktorski.
W 1953 Newman wykonał Broadway debiut w filmie Williama Ingege Piknik . Podczas pracy nad produkcją poznał Joanne Woodward, dublera. Oboje pobrali się w 1958 roku i stali się jedną z najtrwalszych par w Hollywood. Występ Newmana w Piknik doprowadził do zawarcia kontraktu filmowego z wytwórnią Warner Brothers, a w 1954 roku nakręcił swój pierwszy film fabularny, szeroko filmowany Srebrny Kielich , który według aktora był najgorszym filmem nakręconym w latach pięćdziesiątych. Pomimo niepomyślnego debiutu filmowego Newman zbierał pozytywne recenzje za swoją pracę w serialach telewizyjnych na żywo, w szczególności Nasze miasto (1955) i Uderz w bęben powoli (1956), który wyemitowano w dniu Prezentacja producentów i Godzina Stali w Stanach Zjednoczonych , odpowiednio. Ponadto nadal działał na scenie.
Klasycznie przystojny – z przeszywającymi niebieskimi oczami – i posiadający naturalny magnetyzm, wkrótce Newman otrzymał kolejną rolę na ekranie. W 1956 wystąpił w filmie Roberta Wise'a Ktoś tam na górze mnie lubi , a jego imponujący portret boksera Rocky'ego Graziano zapewnił mu przyszłość w filmach. Wkrótce nastąpił szereg cenionych występów w znaczących dramatach. Kot na gorącym blaszanym dachu (1958) był bardzo chwalony dostosowanie sztuki Tennessee Williamsa, w której wystąpili także Elizabeth Taylor i Burl Ives; za występ jako autodestrukcyjny były piłkarz, który jest w konflikcie ze swoim ojcem, Newman zdobył swój pierwszy nagroda Akademii nominacja. Długie, gorące lato (1958), na podstawie opowiadań autorstwa William Faulkner , był pierwszym z 10 filmów fabularnych , w których występował razem z Woodwardem . Dramat skupia się na włóczędze, która wplątuje się w zamożną rodzinę. W biografii Leworęczny pistolet (1958), Newman pojawił się jako Billy the Kid. Dekadę zamknął melodramatem Młodzi Filadelfie (1959), w której zagrał adwokata manipulatora.
Kot na gorącym blaszanym dachu Paul Newman i Elizabeth Taylor w Kot na gorącym blaszanym dachu (1958). 1958 Metro-Goldwyn-Mayer Inc.; fotografia z prywatnej kolekcji
W 1960 Newman kierował międzynarodową obsadą w epickim filmie Otto Premingera Exodus , na podstawie powieści Leona Urisa o powstaniu Izraela. W 1961 roku odegrał rolę, która być może najlepiej zdefiniowała jego osobowość na ekranie, rolę rekina basenowego Fast Eddie Felson w Oszuści . Zdobycie mu kolejnej nominacji do Oscara, Oszuści był pierwszym z serii filmów z lat 60., w których Newman unikałem bardziej tradycyjne role pierwszoplanowe przedstawiające antybohaterskich bohaterów. W Skóra (1963) — oparty na powieści Larry'ego McMurtry'ego Jeździec, mijaj – grał kobieciarza, egocentrycznego manipulatora, który pragnie kontrolować bydlęce imperium swojego starzejącego się ojca. Na dowód sympatii Newmana widzowie przyjęli tę postać, ku zaskoczeniu aktora, który otrzymał trzecią nominację do Oscara. Tajemnica Harfiarka (1966) przedstawiał aktora jako pijanego prywatnego detektywa. On wznowione rola w sequelu 1975, Tonący Basen . Po Alfreda Hitchcocka s Rozdarta kurtyna (1966), Newman zagrał w rewizjonistycznym westernie Człowiek (1967), na podstawie powieści Elmore Leonarda. W Fajna ręka Łukasza (1967) Newman dał kolejną nominowaną do Oscara kreację, tworząc jedną z najbardziej pamiętnych postaci na ekranie, dowcipnego skazańca, który przeciwstawia się sadystycznym strażnikom. Cykl performansów utrwalił wizerunek Newmana jako przymiłującego ikonoklasta .
scena z Oszuści Jackie Gleason (z lewej) i Paul Newman w Oszuści (1961) w reżyserii Roberta Rossena. 1961 Twentieth Century – Fox Film Corporation
Melvyn Douglas i Paul Newman w Skóra Paul Newman (z prawej) i Melvyn Douglas w Skóra (1963). Dzięki uprzejmości Paramount Pictures
George Kennedy i Paul Newman w Fajna ręka Łukasza George Kennedy (z lewej) i Paul Newman w Fajna ręka Łukasza (1967) w reżyserii Stuarta Rosenberga. 1967 Warner Brothers, Inc.; fotografia z prywatnej kolekcji
Harfiarka Paul Newman w Harfiarka (1966), w reżyserii Jacka Smighta. 1966 Warner Brothers, Inc.
Dwa niezwykle popularne filmy połączyły Newmana z costar Roberta Redforda i reżyser George Roy Hill. Komiksowy western Butch Cassidy i Sundance Kid (1969) otrzymał siedem nominacji do Oscara i znalazł się wśród najlepiej zarabiających filmów roku. W 1973 para przedstawiała ludzi z epoki kryzysu Żądło , szeroko widziana praca, która zdobyła Oscara za najlepszy film.
dlaczego w pierwszej wojnie światowej użyto wojny w okopach?
Butch Cassidy i Sundance Kid Paul Newman (siedzi), Katharine Ross i Robert Redford w Butch Cassidy i Sundance Kid (1969), reżyseria George Roy Hill. 1969 Twentieth Century – Fox Film Corporation
Żądło Paul Newman (z lewej) i Robert Redford w Żądło (1973). 1973 Universal Pictures Company, Inc.; fotografia z prywatnej kolekcji
