Na początku ruchu na rzecz praw obywatelskich Afroamerykanie byli poddawani konsekwentnym aktom brutalności policji - brutalności, która dzięki pojawieniu się telewizji pomogła skierować uwagę całego kraju na zbyt powszechne wydarzenie dla Afroamerykanów.
Na zdjęciu chwilę z zamieszek na wyścigu w Harlemie w 1964 roku.Wikimedia Commons2 z 36
Odpowiedź na brutalność policji
W 1966 roku Bobby Seale i Huey Newton założyli Partię Czarnych Panter dla Samoobrony (BPP) w Oakland w Kalifornii, aby stawić czoła brutalności policji wobec Afroamerykanów.Vimeo / The New York Times3 z 36
Malcolm X i BPP
Praktyki Malcolma X pomagają stworzyć filozoficzne podstawy BPP. Rzeczywiście, Malcolm X miał podejście do walki o równość z „wszelkimi niezbędnymi środkami”, doktrynę, którą podkreślił w swoim przemówieniu z 1964 r. „To jest albo karta do głosowania, albo kula” na temat afroamerykańskich praw wyborczych.Wikimedia Commons4 z 36
Broń dla pokoju?
Jak wyjaśnił Seale, „Malcolm X opowiadał się za uzbrojoną samoobroną przed rasistowską strukturą władzy”. W ten sposób BPP uzbroił się jako sposób na „nadzorowanie policji” i dopilnowanie, aby interakcje policji z Afroamerykanami nie zakończyły się przemocą. 5 z 36
NRA nie chce widzieć uzbrojonych czarnych ludzi
Nie wszystkim podobał się pomysł czarnych aktywistów z bronią w ręku w dążeniu do zmiany politycznej i gospodarczej. Jednym z takich przeciwników był kalifornijski zbieracz Don Mulford (R), który wkrótce po powstaniu BPP przedstawił ustawę o pozbawieniu Kalifornijczyków prawa do jawnego noszenia broni palnej. Ustawa stała się znana jako „Panther Bill” i miała poparcie NRA.
2 maja 1967 r. 30 uzbrojonych członków BPP weszło do budynku Kapitolu Kalifornii, próbując zapobiec uchwaleniu ustawy i zwrócić uwagę na swoją sprawę.
Podczas gdy ówczesny gubernator Ronald Reagan miał podpisać ustawę, BPP udało się zdobyć zainteresowanie mediów ich ruchem.
Na zdjęciu scena z postępowania 2 maja: porucznik policji Ernest Holloway informuje członków BPP, że będą mogli zatrzymać broń, o ile nie zakłócą spokoju.Getty Images6 z 36
Ruch rośnie
Po wydarzeniu 2 maja liczba członków BPP wzrosła. Do 1969 roku organizacja Bay Area rozrosła się do 49 rozdziałów i do 5000 członków.Vimeo / The New York Times7 z 36
Jego misja się rozszerza
Mniej więcej w tym czasie BPP rozszerzył swoją wizję i zaczął oferować program Bezpłatne śniadanie dla dzieci, jednocześnie promując prawa do żywności, mieszkań i opieki zdrowotnej w społecznościach czarnych.
Po lewej, członkowie BPP rozprowadzają bezpłatne hot dogi w New Haven w stanie Connecticut.David Fenton / Getty Images8 z 36
„Największe zagrożenie” dla bezpieczeństwa USA?
Biorąc pod uwagę ich radykalną politykę i rosnące znaczenie, dyrektor FBI J. Edgar Hoover uznał Czarne Pantery za „największe zagrożenie dla bezpieczeństwa Ameryki”. Hoover opisał ich jako „czarną nacjonalistyczną organizację typu nienawiści” i postawił sobie za cel zneutralizowanie ich i innych radykalnych grup poprzez szpiegowanie, aresztowanie, a w niektórych przypadkach zabijanie członków poprzez tajną operację FBI o nazwie COINTELPRO.
Później odtajnione dokumenty pokazują, że z 290 działań podjętych przez COINTELPRO przeciwko czarnym grupom nacjonalistycznym, 245 było skierowanych przeciwko Czarnym Panterom.Getty Images9 z 36
Estetyka imprezy Black Panther Party
Poza polityką i oddolną mobilizacją BPP zyskało rozgłos ze względu na wyświetlany fizyczny obraz. Beret, skórzane kurtki i wyraziste afro stanowiły kwintesencję wyglądu Czarnej Pantery, w której dzieci wysyłały listy członków BPP z pytaniami, czy mogą dołączyć.
Na zdjęciu członkowie BPP demonstrują przed budynkiem sądów karnych w Nowym Jorku.Jack Manning / New York Times Co./Getty Images10 z 36
'Czarne jest piękne'
Podczas gdy estetyczne ujęcie czerni Panter stworzyło potężny wizualny trop, członkowie twierdzą, że w ten sposób nie wymyślili koła.
„Pantery nie wymyśliły idei, że czerń jest piękna” - powiedział były członek Jamal Joseph w filmie dokumentalnym o grupie. „Jedną z rzeczy, które zrobiły Panthers, było [udowodnienie], że miejska czerń jest piękna”.Vimeo / The New York Times11 z 36Linia członków BPP demonstruje z podniesionymi pięściami przed budynkiem sądu w Nowym Jorku, 11 kwietnia 1969 roku.David Fenton / Getty Images12 z 36
Rewolucyjne czytanie
Założyciele Czarnej Pantery czerpali wiele inspiracji z ruchów rewolucyjnych i wyzwoleńczych na całym świecie, w szczególności z pism Mao Zedonga, byłego przewodniczącego Komunistycznej Partii Chin. W 1968 roku BPP nakazał lekturę „małej czerwonej książeczki” Mao.
Kolejną wymaganą lekturą była książka Frantza Fanona Nędzna Ziemia , którą algierski autor i psychiatra napisał podczas algierskiej wojny o niepodległość. Założyciele Seale i Newton wierzyli, jak sugerował Malcolm X, że los skolonizowanych Algierczyków ma uderzające podobieństwo do `` wewnętrznie skolonizowanego '' życia Afroamerykanów w Stanach Zjednoczonych, a zatem może okazać się przydatny w prowadzeniu własnej wojny o niepodległość w Stanach Zjednoczonych.Vimeo / The New York Times13 z 36
Kobiety w BPP
Rola kobiet w BPP była - jak to często bywa w kręgach aktywistów XX wieku - skomplikowana.
W 1970 roku ponad dwie trzecie członków BPP stanowiły kobiety, a partia opowiadała się za prawami reprodukcyjnymi kobiet i przeciw seksizmowi. Podobnie wiele kobiet pełniło ważne role przywódcze w organizacji, a od 1968 do 1982 roku głównymi redaktorami gazety BPP były kobiety.Vimeo / The New York Times14 z 36Kathleen Cleaver, po lewej, służyła jako sekretarz prasowa BPP i odegrała znaczącą rolę w rozpowszechnianiu przesłania organizacji wśród mas - a po zabójstwie Martina Luthera Kinga w 1968 r. Wezwała członków do ataku na policję.Vimeo / The New York Times15 z 36Jednak byli członkowie twierdzą, że platformy skierowane na zewnątrz niekoniecznie odzwierciedlały rzeczywistość wewnętrzną.
„Partia Czarnych Panter z pewnością miała szowinistyczny ton, więc próbowaliśmy zmienić niektóre z wyraźnych ról płciowych, tak aby kobiety miały broń, a mężczyźni gotowali śniadanie dla dzieci” - powiedziała była liderka BPP Elaine Brown. „Czy udało nam się to pokonać? Oczywiście, że nie. Jak lubię mówić, nie wyciągnęliśmy tych braci z rewolucyjnego nieba ”.Vimeo / The New York Times16 z 36Brown opowiedziała o jednym zdarzeniu, w którym słyszała o mężczyznach BPP, którzy pobili członka Reginę Davis za krytykowanie kolegi. Kiedy Brown wyraził swoje zaniepokojenie współzałożycielowi BPP, Hueyowi Newtonowi, Brown powiedział, że Newton odmówił odpowiedzi i zamiast tego wezwał Browna do debaty. To skłoniło Browna do opuszczenia BPP.
„Uważano, że kobieta z ruchu Black Power w najlepszym przypadku jest nieistotna” - napisał później Brown. - Kobieta twierdząca, że jest pariasem. Jeśli czarna kobieta przejęła rolę przywódczyni, mówiono, że podkopuje czarną męskość, utrudnia rozwój czarnej rasy. Była wrogiem Czarnych… Wiedziałem, że muszę zebrać coś potężnego, by zarządzać Partią Czarnych Panter.Wikimedia Commons17 z 36
Huey Newton uwięziony - i wybuch Pantery
Masowe demonstracje nadeszły szybko po skazaniu współzałożyciela BPP Hueya Lewisa za zabicie 23-letniego policjanta z Oakland, Johna Freya, podczas zatrzymania ruchu. Jury skazało go na 2 do 15 lat więzienia.
Na zdjęciu Huey Newton zaciąga się papierosem w celi, podczas gdy jury rozważało jego los. 18 z 36
„Uwolnij Huey!”
Zwolennicy Newtona wyszli na ulice, aby zaprotestować przeciwko werdyktowi. Relacje różniły się co do tego, kto strzelał do kogo pierwszy iw jakich okolicznościach, i trudno było zdobyć ostateczne dowody. Pantery wskazały na zdjęcie Newtona, postrzelonego w brzuch podczas kłótni i przykutego do nosza obok policjanta jako dowód, że ich zaniepokojenie brutalnością policji było uzasadnione.
W więzieniu Newton stał się międzynarodową ikoną oporu. „Nie będzie więzienia, które mogłoby powstrzymać nasz ruch” - napisał Newton. „Ściany, kraty, pistolety i strażnicy nigdy nie mogą otoczyć ani powstrzymać idei ludzi”.
Dwa lata później, w 1970 roku, Newton został zwolniony z więzienia po dwóch kolejnych procesach zakończonych zawieszeniem ławy przysięgłych, a prokurator okręgowy oddalił zarzuty.David Fenton / Getty Images19 z 36
Zmieniające się cele
Po uwolnieniu Newton usiłował skoncentrować wysiłki Czarnych Panter na projektach rozwoju społeczności, takich jak Program darmowego śniadania.
Jednak nie wszyscy byli na pokładzie. Ci krytycy „nie widzieli [BPP] jako narzędzia służby społecznej”, powiedziała była Czarna Pantera Kathleen Cleaver. „Postrzegali to jako platformę do radykalnych zmian politycznych”.
Na zdjęciu: współzałożyciel Partii Czarnych Panter, Huey P. Newton, leży na trawie, odpowiadając na pytania reportera Liberation News Service z kampusu Uniwersytetu Yale w New Haven w stanie Connecticut w kwietniu 1970 roku.David Fenton / Getty Images20 z 36
Czarne Pantery na Narodowej Konwencji Demokratów
W 1967 r. Tysiące ludzi zebrało się w Chicago na protest na Narodowej Konwencji Demokratów w 1968 r. Demonstrując w dużej mierze przeciwko wojnie w Wietnamie, władze federalne początkowo oskarżyły współzałożyciela BPP Seale'a o spisek i podżeganie do zamieszek obok aktywistów Abbie Hoffman, Jerry'ego Rubina, Davida Dillingera, Toma Haydena, Rennie Davisa, Johna Froinesa i Lee Weinera.Getty Images21 z 36
Kolejne aresztowanie
W 1969 roku doszło do kilku kulminacyjnych aresztowań i wyroków skazujących członków BPP, z których jednym był współzałożyciel BPP Bobby Seale. Po zamieszkach na Konwencji Demokratów w Chicago w 1968, policja oskarżyła Seale'a o spisek w celu wywołania zamieszek.
Dowody były skąpe, chociaż sędzia Julius Hoffman skazał Seale'a na cztery lata więzienia, co nastąpiło z powodu 16 zarzutów Seale'a (Hoffman nakazał związaniu Seale'a i zakneblowaniu z powodu jego wybuchów w sądzie). Podczas odbywania kary Seale był ponownie sądzony za śmierć Alexa Rackleya, 19-letniego członka BPP, który w trakcie tortur przyznał się, że jest policyjnym informatorem.Shia / Archive Photos / Getty Images22 z 36Wiceminister informacji Czarnej Pantery Elbert `` Big Man '' Howard, centrum, i szef sztabu Czarnej Pantery David Hilliard, z prawej, zorganizowali konferencję prasową, aby omówić uwięzienie Erica Huggins i Bobby'ego Seale'a, New Haven, CT, 30 kwietnia 1970 .David Fenton / Getty Images23 z 36
Przed Tobą zamieszki?
Podczas procesu Seale'a i innej przywódczyni BPP, Ericki Huggins, studenci i aktywiści zaplanowali demonstrację w Yale, aby zaprotestować, co uważali za bezpodstawną próbę zdyskredytowania BPP i jego rewolucyjnych celów.
Po lewej, młodzi ludzie tłoczą się w New Haven Town Green, aby rozpocząć weekendowy wiec w celu wsparcia Bobby'ego Seale'a.Getty Images24 z 36
Yale się zakwateruje
Wydarzenie miało wszelkie zadatki na zamieszki. Zaledwie kilka dni wcześniej na Harvardzie wybuchły zamieszki i tego dnia studenci w Kent State spalili budynek ROTC.
Zamieszki nie wybuchły w Yale, głównie z powodu sposobu, w jaki uniwersytet potraktował demonstrantów. W rzeczywistości uniwersytet pozwolił spać na kampusie około 15 000 demonstrantów. Podobnie, jadalnie karmiły ich trzy posiłki dziennie i pozwalały na przeprowadzanie wykładów w klasach.
Jak powiedział wieloletni administrator uniwersytetu Sam Chauncey: „Kluczem [do uniknięcia zamieszek] była decyzja Yale, podjęta wspólnie z policją, o przyjęciu odwiedzających radykałów na kampus. Wszyscy inni próbowali powstrzymać radykałów przed wejściem do budynku, ale to się nie udało ”.
Na zdjęciu: demonstranci tańczą na wiecu wspierającym Partię Czarnych Panter w New Haven, Connecticut, 1 maja 1970 r. Rajd zbiegł się w czasie z rozpoczęciem procesu New Haven Nine.David Fenton / Getty Images25 z 36
BPP osiąga szczyt
Rok 1970 był szczytem BPP, a organizacja szczyciła się 68 biurami w całych Stanach Zjednoczonych i dziesiątkami tysięcy członków.Vimeo / The New York Times26 z 36
Czarne Pantery za granicą?
W 1971 roku minister informacji BPP Eldridge Cleaver udał się do Algierii, aby założyć międzynarodowy oddział Czarnych Panter. W tym czasie Cleaver był w biegu, ponieważ jego zasadzka na policjanta z 1968 r.Oskarżono go o usiłowanie zabójstwa.
Algieria była naturalnym miejscem docelowym dla Cleavera. W tym czasie prezydent Houari Boumediene witał grupy zbrojne, które poświęciły się wyprowadzaniu „panów kolonialnych”, i zapewniał im hojne miesięczne stypendia i wyżywienie podczas ich wizyty w Algierze. Cleaver wykorzystał otrzymane stypendium na utworzenie Międzynarodowej Sekcji Partii Czarnych Panter.STRINGER / AFP / Getty Images27 z 36
Szczeliny wewnętrzne
We wczesnych latach 70. kierownictwo partii wchodziło w konflikt między sobą, sygnalizując początek końca BPP.
Cleaver opowiadał się za partyzantką miejską w celu osiągnięcia celów partyjnych, podczas gdy Newton chciał przyjąć bardziej pragmatyczne podejście do zmiany, skupiając się na pokojowym rozwoju społeczności.Biblioteka Kongresu28 z 36
COINTELPRO się udaje?
Niektórzy byli członkowie twierdzą, że wewnętrzny podział nastąpił w wyniku infiltracji FBI. „Na tym właśnie polegały operacje COINTELPRO” - powiedział historyk Beverly Cage.
Historia potwierdza to przemyślenie: w południowej Kalifornii tajne wysiłki FBI miały wyraźnie na celu „wywołanie dalszych niezgody w szeregach BPP”.
Jeśli chodzi o przepaść między Cleaverem i Newtonem, zapiski pokazują, że FBI wysłało serię anonimowych listów do różnych biur BPP, sugerując, że wygnany Cleaver wypadał z łask, że Cleaver oszalał i musiał zostać usunięty ze swojego stanowiska, a Newton był nieskutecznym przywódcą.Vimeo / The New York Times29 z 36
Rola mediów
Podczas gdy BPP odniosło sukces w wykorzystywaniu mediów krajowych jako narzędzia do rozpowszechniania swojego przesłania, działało to w obie strony: media również mogły stworzyć własną wizję Czarnych Panter - i taką, która, miejmy nadzieję, sprzedawałaby gazety i zwiększała notowania.
Prominentne media często przedstawiały BPP jako wyjątkowo brutalne i niebezpieczne, nie wspominając o dziesięciopunktowym planie partii, który kładł nacisk na równość dla wszystkich, lub jej projektach rozwoju społeczności, takich jak program bezpłatnych śniadań.
Wizerunek „czarnego bandyty” odbijał się echem wśród wielu Amerykanów, którzy w dużej mierze postrzegali BPP jako poważne zagrożenie dla amerykańskiej stabilności. 30 z 36
Groźba rewolucji
Jak zauważył Bobby Seale w wywiadzie z 1996 roku, chęć zamknięcia Panter wynikała również z poglądu, że rzeczywiście mogą wywołać rewolucję wykraczającą poza rasę.
„Zstąpili na nas, ponieważ mieliśmy oddolną, prawdziwą rewolucję ludową, wraz z programami, z jednością, z działającymi koalicjami, przekraczaliśmy linie rasowe” - powiedział Seale. `` To synergiczne stwierdzenie: `` Cała władza dla wszystkich ludzi '', `` Precz z rasistowską strukturą władzy świń '' - nie rozmawialiśmy o przeciętnym białym człowieku: rozmawialiśmy o korporacyjnych bogatych pieniądzach i rasistowskich politykach i lokajach , jak je zwykliśmy nazywać, dla rządu, który utrwala cały ten wyzysk i rasizm ”.Archiwa Narodowe31 z 36
Nowe przywództwo Partii Czarnych Panter
W 1974 roku Newton mianował Elaine Brown (po lewej) na pierwszą przewodniczącą BPP. Pod okiem Browna BPP skupiła się głównie na polityce wyborczej i pracy społecznej, a jej udało się doprowadzić do wyboru Lionela Wilsona na pierwszego czarnego burmistrza Oakland. Opracowała również Szkołę Wyzwolenia Panter, rozszerzenie programu darmowego śniadania, które miało uczyć uczniów o walce klasowej i czarnej historii.
Brown ostatecznie opuścił partię w 1977 roku, ponieważ uważała reakcję Newtona na pobicie członkini BPP Reginy Davis - i stosunek partii do kobiet w ogóle - za niegodną. 32 z 36
Powrót Newtona - i upadek partii
W 1977 roku Newton - wcześniej wygnany na Kubie - wrócił do Stanów Zjednoczonych.
Członkostwo w organizacji spadło od tego czasu do 1982 r., Kiedy szkoła Panthers została zamknięta, gdy władze odkryły, że Newton wykorzystywał fundusze dla szkoły, aby wspierać swoje uzależnienie od narkotyków. Następnie partia rozwiązała się.
Siedem lat później, w 1989 roku, diler z Oakland zastrzelił 47-letniego Newtona.
Na zdjęciu: żałobnicy pocieszają się nawzajem, patrząc na ciało zabitego współzałożyciela Partii Czarnych Panter, Hueya P. Newtona, przed rozpoczęciem nabożeństw pogrzebowych.Getty Images33 z 36
Dziedzictwo BPP
Eksperci mają różne poglądy na temat wpływu Czarnych Panter na amerykańską politykę i kulturę.
Z jednej strony, jak pisze autor Jama Lazerow, Pantery stanowiły afirmującą życie alternatywę dla czarnych ról i możliwości w życiu publicznym. „Pantery stały się bohaterami narodowymi w czarnych społecznościach, wlewając abstrakcyjny nacjonalizm z surowością ulicy - łącząc rytmy czarnej młodzieży z kultury robotniczej z międzyrasowym rozmachem i energią polityki nowej lewicy Bay Area”.
Inni, na przykład biograf Hugh Pearson, twierdzą, że poleganie organizacji na broni i „mentalności gangów” spowodowało wzrost przestępczości z użyciem przemocy w kolejnych dziesięcioleciach.
Eldridge Cleaver, który później został republikaninem Reagana, powiedział, że grupa otwarcie promowała przemoc, do tego stopnia, że Hoover „nie był nieścisły” w swojej ocenie BPP.
Na zdjęciu: członkowie Czarnej Pantery demonstrują przed sądem w Nowym Jorku 11 kwietnia 1969 roku.David Fenton / Getty Images34 z 36
„Nowa” impreza Czarnych Panter?
Rok 1989 oznaczał powstanie Nowej Partii Czarnych Panter dla Samoobrony, która określa się jako „organizacja czarnych nacjonalistów”, której celem jest utworzenie „niezależnie rządzonego czarnego narodu”.
Przez lata uwagi organizacji skłoniły Centrum Prawa Południowego Ubóstwa do zdefiniowania jej jako organizacji rasistowskiej i antysemickiej.
Członkowie pierwotnego BPP zdystansowali się od tej nowej partii, mówiąc, że nowa organizacja dokooptowała nazwę BPP i wykorzystała jego historię.
Na tym zdjęciu członkowie Nowej Partii Czarnych Panter maszerują ulicami Waszyngtonu, by demonstrować przeciwko inauguracji George'a W. Busha.SHAWN THEW / AFP / Getty Images35 z 36Jednak niektórzy liderzy NBPP twierdzą, że byli członkowie BPP uczestniczą w spotkaniach NBPP - a więc przestrzeń między partiami nie jest tak duża, jak mówią byli liderzy BPP.
„Niektórzy z tych starych facetów, którzy nas nie wspierają, to dlatego, że są teraz naprawdę elitarni. Dostają duże pieniądze na rozmowy z białymi uczelniami i zostawili rewolucję za sobą ”- powiedział L.A. Times Hashim Nzinga, lider NBPP.Justin Sullivan / Getty Images36 z 36
The Rise and Fall of the Black Panther Party Zobacz galerię
Od rezydencji Jacka Londona jako działacza związkowego z początku XX wieku po ruch Occupy Oakland z 2011 r., Miasto Oakland w Kalifornii było historycznie siedliskiem radykałów - i być może nie ma lepszego przykładu radykalizmu urodzonego w Oakland niż Czarna Pantera. Przyjęcie.
Podobnie jak wiele innych miast w tamtych czasach, Oakland po II wojnie światowej przewodziło kwitnącej gospodarce, która zwabiła wielu południowoafrykańskich Amerykanów i białych do tego miasta liczącego 350 000 osób. W latach sześćdziesiątych Afroamerykanie stanowili mniej więcej połowę populacji miasta, podczas gdy policja - wielu z nich niedawno przybyli z Południa - była cała biała. Ten dynamiczny historyk z Oakland, Steven Lavoie, położył podwaliny pod rasową niezgodę i policyjną brutalizację Afroamerykanów.
„Napięcie, które z tego wynikło, miało duży wpływ na to, kto został zatrudniony, ponieważ wielu ludzi z Południa przyniosło ze sobą odpowiednie nastawienie” - powiedział Lavoie. „Czarni, ale także biali, którzy nie chcą być tak tolerancyjni jak w przeszłości Oakland”.
Wraz z wieloma innymi miastami w tym czasie przez Oakland krążyła dyskryminacja i przemoc wobec Afroamerykanów. Mając dość przywódców praw obywatelskich, takich jak Martin Luther King Jr., wzywających do pokojowego oporu wobec brutalizacji i szukających transformacji istniejących relacji władzy ekonomicznej i rasowej, które według nich były źródłem tej przemocy, dwóch mieszkańców Oakland - Bobby Seale i Huey Newton - postanowił wziąć sprawy w swoje ręce.
W 1966 roku utworzyli Partię Czarnych Panter, radykalną organizację polityczną, której wpływy wkrótce sięgną daleko poza obszar Zatoki.
Poniżej obejrzyj materiał filmowy przedstawiający Hueya Newtona i Eldridge'a Cleavera opisujący cel BPP w połowie lat sześćdziesiątych:
Dowiedz się więcej o prawach obywatelskich i oporze afroamerykańskim z tych postów na Harlem Renaissance i jak prawie się nie wydarzyło przemówienie Martina Luthera Kinga Jr „Mam sen” .