Saturn , drugi największy planeta z Układ Słoneczny pod względem masy i rozmiaru oraz szósta najbliższa planeta w odległości od Słońca. Na nocnym niebie Saturn jest łatwo widoczny dla nieuzbrojonych oko jako nie migoczący punkt świetlny. Oglądana nawet przez mały teleskop, planeta otoczona wspaniałymi pierścieniami jest prawdopodobnie najbardziej wzniosły obiekt w układzie słonecznym. Saturn jest oznaczony symbolem ♄.
Saturn Saturn i jego spektakularne pierścienie, w naturalnym kolorze złożonym ze 126 zdjęć wykonanych przez sondę Cassini 6 października 2004 roku. Widok skierowany jest na południową półkulę Saturna, która jest skierowana ku Słońcu. Cienie rzucane przez pierścienie są widoczne na niebieskawej półkuli północnej, podczas gdy cień planety jest rzucany na pierścienie po lewej stronie. NASA/JPL/Kosmiczny Instytut Nauki
Włoski astronom Galileo w 1610 roku jako pierwszy obserwował Saturna za pomocą teleskopu. Chociaż dostrzegł dziwność w wyglądzie Saturna, niska rozdzielczość jego instrumentu nie pozwoliła mu dostrzec prawdziwej natury pierścieni planety.
Saturn krąży wokół Słońca w średniej odległości 1 427 000 000 km (887 milionów mil). Jego najbliższa odległość od Ziemi wynosi około 1,2 miliarda km (746 milionów mil), a jej kąt fazowy — kąt, który tworzy ze Słońcem i Ziemią — nigdy nie przekracza około 6°. Saturn, widziany z okolic Ziemi, wydaje się więc zawsze prawie w pełni oświetlony.
Saturn otoczony jest systemem pierścieni. Cały system pierścieni obejmuje prawie 26 000 000 km (16 000 000 mil), gdy uwzględnione są słabe pierścienie zewnętrzne. Oglądana nawet przez mały teleskop, planeta otoczona wspaniałymi pierścieniami jest prawdopodobnie najbardziej wysublimowanym obiektem w Układzie Słonecznym.
Tytan jest największym księżycem Saturna i jedynym księżycem w Układzie Słonecznym, o którym wiadomo, że ma chmury, gęstą atmosferę i płynne jeziora. Średnica jego ciała stałego wynosi 5150 km (3200 mil), co czyni go drugim co do wielkości księżycem w Układzie Słonecznym. Został odkryty teleskopowo w 1655 roku przez holenderskiego naukowca Christiaana Huygena.
Saturn ma najniższą średnią gęstość — około 70 procent gęstości wody — ze wszystkich znanych obiektów w Układzie Słonecznym. Hipotetycznie Saturn unosiłby się w oceanie wystarczająco dużym, by go utrzymać.
dlaczego zdarzyła się zimna wojna?
Nazwa Saturna pochodzi od rzymskiego boga rolnictwa, utożsamianego z greckim bóstwem Kronos , jeden z Tytanów i ojciec Zeus (rzymski bóg Jowisz). Jako najdalsza z planet znanych starożytnym obserwatorom, Saturn został również odnotowany jako najwolniej poruszający się. W odległości 9,5 razy większej od Ziemi Saturn potrzebuje około 29,5 lat ziemskich, aby dokonać jednego obrotu słonecznego. Włoski astronom Galileo w 1610 roku jako pierwszy obserwował Saturna za pomocą teleskopu. Chociaż dostrzegł dziwność w wyglądzie Saturna, niska rozdzielczość jego instrumentu nie pozwoliła mu dostrzec prawdziwej natury pierścieni planety.
Saturn zajmuje prawie 60 procent Jowisz , ale ma tylko około jednej trzeciej swojej masy i najniższą średnią gęstość — około 70 procent gęstości wody — ze wszystkich znanych obiektów w Układzie Słonecznym. Hipotetycznie Saturn unosiłby się w oceanie wystarczająco dużym, by go utrzymać. Zarówno Saturn, jak i Jowisz przypominają gwiazdy w tym ich masowych chemikaliów kompozycja jest zdominowany przez wodór. Ponadto, podobnie jak w przypadku Jowisza, ogromne ciśnienie w głębokim wnętrzu Saturna utrzymuje wodór w stanie płynnego metalicznego stanu. Jednak struktura i historia ewolucyjna Saturna znacznie różnią się od jego większego odpowiednika. Podobnie jak inne gigantyczne lub Jowiszowe planety — Jowisz, Uran i Neptun —Saturn posiada rozległe układy księżyców (naturalnych satelitów) i pierścieni, które mogą dostarczyć wskazówek dotyczących jego pochodzenia i ewolucji, a także układu słonecznego. Saturna księżyc Tytana różni się od wszystkich innych księżyców Układu Słonecznego obecnością znaczącej atmosfery, która jest gęstsza niż którakolwiek z ziemskich planet z wyjątkiem Wenus .
Największe postępy w wiedzy o Saturnie, jak również o większości innych planet, dokonały się dzięki sondom kosmicznym. Cztery statki kosmiczne odwiedziły system Saturna: Pioneer 11 w 1979 roku, Podróżować s 1 i 2 w ciągu następnych dwóch lat, a po prawie ćwierćwieczu sonda Cassini-Huygens, która dotarła w 2004 r. Pierwsze trzy misje były krótkoterminowymi przelotami, ale sonda Cassini weszła na orbitę wokół Saturna przez lata badań, podczas gdy jego sonda Huygens przeleciała na spadochronie przez atmosferę Tytana i dotarła do jego powierzchni, stając się pierwszym statkiem kosmicznym, który wylądował na księżycu innym niż ziemski.
Saturn krąży wokół Słońca w średniej odległości 1 427 000 000 km (887 milionów mil). Jego najbliższa odległość od Ziemi wynosi około 1,2 miliarda km (746 milionów mil), a jego faza kąt — kąt, który tworzy ze Słońcem i Ziemią — nigdy nie przekracza około 6°. Saturn widziany z okolic Ziemi zawsze więc pojawia się prawie w całości oświetlony . Tylko sondy do badań kosmicznych zapewniają widok z boku i z tyłu.
Podobnie jak Jowisz i większość innych planet, Saturn ma regularną orbitę — to znaczy jego ruch wokół Słońca jest stopniowy (w tym samym kierunku, w którym obraca się Słońce) i ma mały mimośród (niekołowość) i nachylenie do ekliptyki , płaszczyzna orbity Ziemi. Jednak w przeciwieństwie do Jowisza, oś obrotu Saturna jest nachylona znacznie — o 26,7° — względem płaszczyzny orbity. Nachylenie daje pory Saturna, jak na Ziemi, ale każda pora roku trwa dłużej niż siedem lat. Innym wynikiem jest to, że pierścienie Saturna, które leżą w płaszczyźnie jego równika, są prezentowane obserwatorom na Ziemi pod kątami otwarcia w zakresie od 0° (na krawędzi) do prawie 30°. Widok pierścieni Saturna cykli na przestrzeni 30 lat. Obserwatorzy naziemni mogą obserwować nasłonecznioną północną stronę pierścieni przez około 15 lat, a następnie w ciągu analogiczny widok na nasłonecznioną stronę południową przez następne 15 lat. W krótkich odstępach czasu, gdy Ziemia przecina płaszczyznę pierścieni, pierścienie są prawie niewidoczne.
Okres rotacji Saturna był bardzo trudny do określenia. Ruchy chmur w ich masywnej górnej atmosferze wskazują na różne okresy, które trwają zaledwie około 10 godzin 10 minut w pobliżu równika i zwiększają się wraz z pewnymi oscylacjami do około 30 minut dłuższych na szerokościach geograficznych wyższych niż 40°. Naukowcy próbowali określić okres rotacji głębokiego wnętrza Saturna na podstawie jego pole magnetyczne , który przypuszczalnie jest zakorzeniony w metalicznym, wodorowym jądrze zewnętrznym planety. Jednak bezpośredni pomiar rotacji pola był trudny, ponieważ pole jest wysoce symetryczne wokół osi obrotu. W czasie spotkań Voyagera rozbłyski radiowe z Saturna, najwyraźniej związane z niewielkimi nieregularnościami pola magnetycznego, wykazywały okres 10 godzin 39,4 minuty; za tę wartość przyjęto okres rotacji pola magnetycznego. Pomiary wykonane 25 lat później przez sondę Cassini wykazały, że pole wirowało z okresem dłuższym o 6-7 minut. Uważano, że wiatr słoneczny jest odpowiedzialny za część różnic między tymi dwoma pomiarami okresu rotacji. Dopiero gdy Cassini przeleciał wewnątrz pierścieni Saturna na swoich końcowych orbitach, dokładnie zmierzono okres rotacji. Porównując fale obserwowane w pierścieniach z niewielkimi zmianami pola grawitacyjnego Saturna, okres obrotu planety określono na 10 godzin 33 minuty 38 sekund. Różnice czasu między okresami rotacji chmur Saturna i jego wnętrza zostały wykorzystane do oszacowania prędkości wiatru ( patrz poniżej Atmosfera ).
Ponieważ cztery olbrzymy planety nie mają stałej powierzchni w swoich warstwach zewnętrznych, umownie wartości promienia i grawitacji tych planet są obliczane na poziomie, na którym jeden pasek ciśnienie atmosferyczne jest wywierany. Według tej miary średnica równikowa Saturna wynosi 120 536 km (74 898 mil). Dla porównania, jego biegunowa średnica wynosi tylko 108 728 km (67 560 mil), czyli o 10 procent mniejsza, co czyni Saturn najbardziej spłaszczoną (spłaszczoną na biegunach) ze wszystkich planet Układu Słonecznego. Jego spłaszczony kształt jest widoczny nawet w niewielkim teleskop . Mimo że Saturn obraca się nieco wolniej niż Jowisz, jest bardziej spłaszczony, ponieważ jest rotacyjny przyśpieszenie anuluje większą część grawitacji planety na równiku. Równikowa grawitacja planety, 896 cm (29,4 stóp) na sekundę, stanowi tylko 74 procent jej grawitacji biegunowej. Saturn jest 95 razy masywniejszy od Ziemi, ale zajmuje objętość 766 razy większą. Jego średnia gęstość 0,69 grama na centymetr sześcienny stanowi zatem tylko około 12 procent gęstości Ziemi. Równikowa prędkość ucieczki Saturna — prędkość potrzebna obiektowi, który zawiera pojedyncze atomy i molekuły, aby uciec przed grawitacyjnym przyciąganiem planety na równiku bez konieczności dalszego przyspieszania — wynosi prawie 36 km na sekundę (80 000 mil na godzinę) na jednym -bar poziom, w porównaniu z 11,2 km na sekundę (25 000 mil na godzinę) dla Ziemi. Ta wysoka wartość wskazuje, że od czasu jego powstania nie doszło do znaczącej utraty atmosfery z Saturna. Aby uzyskać dodatkowe dane orbitalne i fizyczne, widzieć stół.
Dane planetarne dla Saturna | |
---|---|
*Czas potrzebny na powrót planety do tej samej pozycji na niebie w stosunku do Słońca, jaka jest widziana z Ziemi. | |
**Obliczone dla wysokości, na której wywierany jest 1 bar ciśnienia atmosferycznego. | |
średnia odległość od Słońca | 1 426 666 000 km (9,5 j.a.) |
mimośród orbity | 0,054 |
nachylenie orbity do ekliptyki | 2,49° |
Rok Saturna (syderalny okres rewolucji) | 29,45 lat ziemskich |
wielkość wizualna przy średniej opozycji | 0,7 |
średni okres synodyczny* | 378,10 ziemskich dni |
Średnia prędkość orbitalna | 9,6 km/s |
promień równikowy** | 60 268 km |
promień biegunowy** | 54 364 km² |
masa | 5683 × 1026kg |
średnia gęstość | 0,69 g/cm3 |
grawitacja równikowa** | 896 cm/sdwa |
grawitacja polarna** | 1214 cm/sdwa |
równikowa prędkość ucieczki** | 35,5 km/s |
biegunowa prędkość ucieczki** | 37,4 km/s |
okres rotacji (pole magnetyczne) | 10 godz. 39 min 24 s (era Voyagera); ok. 10 godz. 46 min (misja Cassini-Huygens) |
nachylenie równika do orbity | 26,7 ° |
natężenie pola magnetycznego na równiku | 0,21 gausa |
liczba znanych księżyców | 62 |
układ pierścieni planetarnych | 3 główne pierścienie zawierające niezliczone pierścienie składowe; kilka mniej gęstych pierścieni |
Copyright © Wszelkie Prawa Zastrzeżone | asayamind.com