Totalitaryzm , forma rząd która teoretycznie nie pozwala na wolność jednostki i która stara się podporządkować wszystkie aspekty indywidualnego życia władzy państwowej. włoski dyktator Benito Mussoliniego ukuł termin totalitarny we wczesnych latach dwudziestych, aby scharakteryzować nowe faszystowski stan Włoch, który dalej opisał jako wszystko w państwie, żaden poza państwem, żaden przeciwko państwu. Na początku II wojna światowa , totalitarny stał się synonimem absolutnego i opresyjnego rządu jednopartyjnego. Inne współczesne przykłady państw totalitarnych obejmują Związek Radziecki pod Józef Stalin , nazistowskie Niemcy pod Adolf Hitler , Chińska Republika Ludowa pod Mao Zedongiem i Korea Północna pod Kim dynastia .
dlaczego Samuel Morse wynalazł telegraf?
Benito Mussoliniego Benito Mussoliniego. H. Roger-Violet
Totalitaryzm jest formą rządów, która próbuje zapewnić całkowitą kontrolę nad życiem swoich obywateli. Charakteryzuje się silną centralną zasadą, która próbuje kontrolować i kierować wszystkimi aspektami życia jednostki poprzez przymus i represje. Nie pozwala na indywidualną wolność. Tradycyjne instytucje i organizacje społeczne są zniechęcane i tłumione, co sprawia, że ludzie chętniej łączą się w jeden zjednoczony ruch. Państwa totalitarne zazwyczaj dążą do osiągnięcia specjalnego celu, wykluczając wszystkie inne, przeznaczając wszystkie środki na jego osiągnięcie, niezależnie od kosztów.
System polityczny Poznaj różne typy systemów politycznych.Termin totalitarny był używany przez włoskiego dyktatora Benito Mussoliniego we wczesnych latach dwudziestych, aby opisać nowe faszystowski stan Włochy , które dalej opisał jako wszystko w państwie, nikt poza państwem, nikt przeciwko państwu. Na początku II wojna światowa , totalitarny stał się synonimem absolutnego i opresyjnego rządu jednopartyjnego.
Benito Mussolini Dowiedz się więcej o Benito Mussolinim. Faszyzm Dowiedz się więcej o faszyzmie.Godne uwagi przykłady państw totalitarnych obejmują Włochy pod Benito Mussoliniego (1922–43), Związek Radziecki pod Józef Stalin (1924–53), nazistowskie Niemcy pod Adolf Hitler (1933-1945), Chińska Republika Ludowa pod wpływem Mao Zedonga (1949-76) oraz Korea Północna za dynastii Kim (1948-). Przykłady scentralizowanych rządów sięgających dalej w historii, które można określić jako totalitarne, obejmują dynastię Mauryjczyków Indie (ok. 321-ok. 185 pne), dynastia Qin z Chiny (221–207 p.n.e.) oraz panowanie wodza Zulusów Shaki (ok. 1816–28).
substancja wywołująca odpowiedź immunologiczną nazywa się a(n)
Obie formy rządów zniechęcają do indywidualnej wolności myśli i działania. Totalitaryzm usiłuje to zrobić, zapewniając całkowitą kontrolę nad życiem swoich obywateli, podczas gdy autorytaryzm woli ślepe podporządkowanie swoich obywateli władzy. Podczas gdy państwa totalitarne mają zwykle wysoko rozwiniętą ideologię przewodnią, państwa autorytarne zwykle nie mają. Państwa totalitarne tłumią tradycyjne organizacje społeczne, podczas gdy państwa autorytarne będą tolerować niektóre organizacje społeczne oparte na tradycyjnych lub partykularnych interesach. W przeciwieństwie do państw totalitarnych, państwom autorytarnym brakuje siły do mobilizowania całej ludności do realizacji celów narodowych, a wszelkie działania podejmowane przez państwo mieszczą się zwykle w stosunkowo przewidywalnych granicach.
Autorytaryzm Przeczytaj więcej o autorytaryzmie.W najszerszym znaczeniu totalitaryzm charakteryzuje się silną centralną zasadą, która próbuje kontrolować i kierować wszystkimi aspektami indywidualnego życia poprzez przymus i represje. Historyczne przykłady takich scentralizowanych totalitarnych rządów obejmują dynastię Mauryjczyków w Indiach ( do. 321– do. 185pne), dynastia Qin Chin (221-207pne) i panowania wodza Zulusów Shaki ( do. 1816–28). Nazistowskie Niemcy (1933–1945) i Związek Radziecki w epoce stalinowskiej (1924–53) były pierwszymi przykładami zdecentralizowanego lub ludowego totalitaryzmu, w którym państwo uzyskało przytłaczające poparcie społeczne dla swojego przywództwa. To wsparcie nie było spontaniczne: jego geneza zależała od charyzmatycznego przywódcy, a było możliwe tylko dzięki nowoczesnym osiągnięciom w komunikacji i transporcie.
Adolf Hitler Adolf Hitler przemawiający na wiecu w Niemczech, ok. godz. 1933. dpa dena/picture-alliance/dpa/AP Images
Totalitaryzm często różni się od dyktatury, despotyzmu lub… tyrania przez zastąpienie wszystkich instytucji politycznych nowymi i zmiecenie wszelkich tradycji prawnych, społecznych i politycznych. Państwo totalitarne dąży do jakiegoś specjalnego celu, takiego jak uprzemysłowienie lub podbój, z wyłączeniem wszystkich innych. Wszystkie zasoby są kierowane na jego osiągnięcie, niezależnie od kosztów. Wspierane jest wszystko, co może przyczynić się do realizacji celu; cokolwiek może udaremnić cel, zostaje odrzucone. To obsesja odradza się i ideologia to wyjaśnia wszystko w kategoriach celu, racjonalizując wszelkie przeszkody, które mogą się pojawić i wszystkie siły, które mogą walczyć z państwem. Wynikające z tego poparcie społeczne daje państwu najszerszą swobodę działania ze wszystkich form rządu. Każdy sprzeciw jest napiętnowany jako zło, a wewnętrzne różnice polityczne są niedozwolone. Ponieważ dążenie do celu jest jedynym ideologicznym fundamentem państwa totalitarnego, nigdy nie można uznać osiągnięcia celu.
Józef Stalin Józef Stalin. Photos.com/Thinkstock
Pod rządami totalitarnymi tradycyjne instytucje i organizacje społeczne są zniechęcane i tłumione. W ten sposób tkanka społeczna jest osłabiona, a ludzie stają się bardziej odpowiedzialny do wchłonięcia w jeden, jednolity ruch. Uczestnictwo w zatwierdzonych organizacjach publicznych jest najpierw zachęcane, a następnie wymagane. Stare więzi religijne i społeczne są wypierane przez sztuczne więzi z państwem i jego ideologia . Jako pluralizm i indywidualizm zmniejszają się, większość ludzi przyjmuje ideologię państwa totalitarnego. nieskończony różnorodność wśród jednostek rozmywa się, zastępowana masowym konformizmem (lub przynajmniej przyzwoleniem) na sankcjonowane przez państwo przekonania i zachowania.
oryginalna data premiery gwiezdnych wojen
Dowiedz się, jak Adolf Hitler zabezpieczył i ustanowił swoją dyktaturę w Niemczech Dowiedz się więcej Adolf Hitler zapewnił władzę dyktatorską w Niemczech. Contunico ZDF Enterprises GmbH, Moguncja Zobacz wszystkie filmy do tego artykułu
Przemoc zorganizowana na dużą skalę staje się dopuszczalna, a czasem konieczna pod rządami totalitarnymi, uzasadniona nadrzędnym przywiązaniem do ideologii państwowej i dążeniem do celu państwa. W nazistowskich Niemczech i stalinowskim Związku Radzieckim całe klasy ludzi, takie jak odpowiednio Żydzi i kułacy (zamożni chłopi), zostali wybrani do prześladowania i wyginięcia. W każdym przypadku prześladowani byli powiązani z jakimś wrogiem zewnętrznym i obwiniani o kłopoty państwa, a tym samym budziła się przeciwko nim opinia publiczna, a ich los w rękach wojska i policji był tolerować .
Operacje policyjne w państwie totalitarnym często wydają się podobne do tych w państwie policyjnym, ale wyróżnia je jedna istotna różnica. W państwie policyjnym policja działa według znanych i spójnych procedur. W państwie totalitarnym policja działa poza prawami i regulacjami, a jej działania są celowo nieprzewidywalne. Za Hitlera i Stalina niepewność była wpleciona w sprawy państwa. Niemieckiej konstytucji Republiki Weimarskiej nigdy nie było uchylony pod rządami Hitlera, ale ustawa zezwalająca uchwalona przez Reichstag w 1933 r. pozwoliła mu na: modyfikować konstytucję do woli, w efekcie unieważniając ją. Rolę prawodawcy powierzono jednej osobie. Podobnie Stalin stworzył konstytucję Związku Radzieckiego w 1936 roku, ale nigdy nie pozwolił, by stała się ona ramą prawa sowieckiego. Był natomiast ostatecznym arbitrem w interpretacji marksizmu – leninizmu – stalinizm i dowolnie zmieniał swoje interpretacje. Ani Hitler, ani Stalin nie pozwolili, aby zmiany stały się przewidywalne, zwiększając w ten sposób poczucie terroru wśród ludzi i tłumiąc sprzeciwy.
