Tydzień , okres siedmiu dni, jednostka czasu sztucznie wymyślona bez podstaw astronomicznych. Pochodzenie tygodnia jest ogólnie kojarzone ze starożytnymi Żydami i biblijnym opisem stworzenia, zgodnie z którym Bóg pracował przez sześć dni i odpoczywał siódmego. Dowody wskazują jednak, że Żydzi mogli zapożyczyć ideę tygodnia z Mezopotamii, dla Sumerowie Babilończycy podzielili rok na tygodnie po siedem dni, z których jeden wyznaczyli jako dzień odpoczynku.
Babilończycy nazwali każdy dzień po jednym z pięciu znanych im ciał planetarnych (Merkury, Wenus , Marsz , Jowisz , i Saturn ) i po Słońcu i Księżyc , zwyczaj później przyjęty przez Rzymian . Przez wieki Rzymianie stosowali okres ośmiu dni w praktyce cywilnej, ale w 321TOCesarz Konstantyn ustanowił siedmiodniowy tydzień w języku rzymskim kalendarz i wyznaczono niedzielę jako pierwszy dzień tygodnia. Kolejne dni nosiły nazwy: dzień Księżyca, dzień Marsa, dzień Merkurego, dzień Jowisza, dzień Wenus i dzień Saturna. Konstantyn, nawrócony na chrześcijaństwo, zadekretował, że niedziela powinna być dniem odpoczynku i kultu.
Dni przypisane przez Rzymian Słońcu, Księżycowi i Saturnowi zostały zachowane dla odpowiednich dni tygodnia w języku angielskim (niedziela, poniedziałek i sobota) i kilku powiązanych językach. Rzymskie imiona pozostałych dni tygodnia zostały zachowane w Romantyczne języki . (Na przykład piątek, dzień Wenus to piątek po hiszpańsku i piątek w języku francuskim.) Inne nazwy dni powszednie w języku angielskim pochodzą od anglosaskich słów oznaczających bogów mitologii krzyżackiej. Wtorek pochodzi z Ten lub Tiw, anglosaskie imię Tyra, nordyckiego boga wojny. Tyr był jednym z synów Odyna lub Wodena, najwyższego bóstwa, od którego imienia Środa została nazwana. Podobnie czwartek pochodzi od dnia Thora, nazwanego na cześć Thora, boga piorunów. Piątek wywodził się z dnia Frigg, Frigg, żony Odyna, reprezentującej miłość i piękno w mitologii nordyckiej.
Copyright © Wszelkie Prawa Zastrzeżone | asayamind.com